Son Dakika
Kağıthane’de Uyuşturucu Operasyonu
Kağıthane’de motosiklet yayaya çarptı
Kağıthane’de İETT otobüsünü parçalarken yakalandılar!
Kağıthane’de şüpheli ölüm; silahla başından vurulmuş halde bulundu
Kağıthane’dekontrolden çıkan panelvan devrildi
Kağıthane’de 18 yaşındaki genç balerin odasında ölü bulundu
Mediha Sönmez. 1928 doğumlu. Romanya Köstence’den göç eden Rumeli’li bir ailenin kızı. Hatırasını her daim sıcak tuttuğum, örnek aldığım hayatıma yön verenlerin başında gelen ilim hazinem. Hayat iksirim. 1963 yılından 1968 e kadar yani 1.sınıftan alıp, 5 sene sonra mezun olana kadar bizlere kesintisiz eğitim, öğrenim veren muallim. Ne mutlu bana ki İlkokulun tamamını tekbir öğretmen ile tamamladım. Ne mutlu bana ki muhterem ve muhteşem bir hocaya denk geldim. Ne mutlu bana ki eğitim ve öğretimin yanında ilaveten hayata tutunmayı da aşılayan bir ilim insanına rast geldim. Bizi aldığında 35 yaşındaydı, mezun ettiğinde ise 40. Hem dinamik, enerji dolu, hem de olgunluk dönemine denk gelmiştik bu güzel öğretmenimizin. İdealist sıfatlandırmasının anlamına yüzde yüz uyan bir kişilik sahibi ve İstanbul hanımefendisiydi. Günümüzün öğretmenleri de keşke böyle olsa diye düşünmeden de edemiyorum. Geçmişte eğitimde çok popüler olan köy enstitüsü mezunu da değildi. Klasik öğretmen okulu mezunuydu. Ne zaman ki bizleri İlkokul’dan mezun etti. Sonrasında Çağlayan ortaokulunda eğitimimize başladık. Tabiri caiz olursa ortabir makarna gibi gelmişti. Bu bilgilere bizler ilkokulda sahip olmuşuz meğer, düşüncesi oluşmuştu. Cenab-ı Allah sağlıklı ve huzurlu bir ömür versin. Büyük bir özgüvene sahip ve kendisi ile barışık bu ilim, irfan insanına selam olsun. Şu an 92 yaşında ve hayatını huzurlu bir şekilde devam ettiriyor. Hafızası da mükemmel. Okul günlerimizi benden ziyade hatırlıyor.
Bizim okuduğumuz yıllardaki adı Kaptanpaşa ilkokulu. Bizim jenerasyon yeni yapılan büyük okul binasının ilk öğrencileri oldu. Çünkü bir önceki yıla kadar eğitim, öğrenim, baraka sınıflarda yapılıyordu. Okulumuzun müdüresi Semire ÇELEBİOĞLU hanımdı. Eşi de Kasımpaşa Kuzey Deniz Saha Komutanlığında subay idi. Askeri araç ile askerlerini göndererek okula öğrenciler yesin diye ekmek gönderirdi. Gelen ekmekler mis gibi kokuyordu, yumurtalı ve çok lezzetliydi. (Kendisi de okula zaman zaman ziyarete geliyordu.) Hala bu zamanda bile benim ve arkadaşlarımın tadı damağında diyebilirim. Bu kaliteli karı kocayı şükranla yad ediyor ve Cenab-ı Allah’tan rahmet ve mağfiret niyaz ediyorum. Bu gibi sorumlu, iyiliksever, can insanlar ne yazık ki kalmadı gibi bir şey.
Okulumuz Tarihi şefkat yuvası Darülaceze müessesesinin tam arkasında idi. 5 yıl boyunca Darülaceze ile iç içeydik. Bu tarihi kurumu çok kapsamlı bir şekilde tanıma fırsatım oldu. Darülaceze ile irtibatımı ŞEFKAT YUVASI-DARÜLACEZE başlıklı yazımda ayrıntılı bir şekilde yazdım ayrıca. Daha sonra Kaptanpaşa ilkokulu binası yıkıldı ve yerine depreme dayanıklı yeni okul binası yapıldı. Yan tarafındaki boş arsaya da Lise binası inşa edildi. Bir hayırsever yaptırmış bu yeni okulu. Ayrıca okulun yan tarafındakibizim top sahası olarak kullandığımız arsaya bugünlerde Darülaceze müessesesine ait ek bir bina inşa ediliyor.
Mediha Sönmez öğretmenimiz’e olan borcumuzu nasıl öderiz bilmiyorum. Bana bir harf öğretenin kölesi olurum vecibesini bünyesinde taşıyan bir dine mensup birisi olarak durumun ciddiyetini unutmuyorum. Aklımdan çıkarmıyorum. Şimdi bu idealist ve güzel yürekli öğretmenin bize katkılarını sıralıyorum.
Daha da örnekler var. Ancak şimdilik bunlar aklıma gelebildi. Şuanda bu yazıyı okuduğunuzda yazdığınız kadar varmış diye bir duyguya kapıldığınızı hisseder gibiyim.
Bir anı: Öğretmenimiz sınıfta bize bir bilgi sunmuştu. Otomobil’in mekanik parçaları ile ilgili dersimiz vardı. Bize motorlu araca ihtiyaç olduğunu söyledi. Ailesinde arabası olan birinizin babasının aracını okula getirmesi gerekli. Bu iş için aranızda talipli olan var mı deyince tereddütsüz olarak parmak kaldırmıştım. Ben varım diye. Sonrasında babama rica ettim, kabul etmişti ve 1946 model chevrolet kamyonetini belirlenen tarihte okulun bahçesine çekmişti. Bir motorlu vasıtanın motor parçalarını ve dış görünüş aksamlarını bize yerinde isimleriyle göstermişti. Çok da faydalı olmuştu bu birebir tanıtım. Öğretmenimizde mutlu olmuştu ve babama teşekkürlerini sunmuştu.
Ne mutlu arkasında temel eğitimi verdiği; bilgi ve ahlak ile donattığı öğrenciler bırakan güzide öğretmenlere … Dürüstlük ve insanlık aşılayan bu ilim ve irfan insanlarına ….
Hüseyin AKARÇEŞME-Akarçeşme Kömürcülük-İTO Meclis Üyesi
İLGİNİZİ ÇEKEBİLECEK DİĞER KÖŞE YAZILARI
05 Kasım 2024 Köşe Yazıları
29 Ekim 2024 Köşe Yazıları
29 Ekim 2024 Köşe Yazıları
21 Ekim 2024 Gündem, İstanbul, Kağıthane, Köşe Yazıları